Porady

Palenie papierosów ma nie tylko szkodliwy wpływ na płuca i serce, ale również na zdrowie jamy ustnej i zęby. W tym artykule omówimy, dlaczego palenie jest niebezpieczne dla naszych zębów i co można zrobić, aby zmniejszyć te negatywne skutki.

Negatywny Wpływ Dymu Tytoniowego

Dym tytoniowy zawiera setki szkodliwych substancji chemicznych, które mają szkodliwy wpływ na zdrowie jamy ustnej. Podczas palenia papierosów wdychany dym osadza się na powierzchni zębów i nabłonku jamy ustnej. To może prowadzić do powstawania plam, przebarwień i nieświeżego oddechu.

Pogorszenie Stanu Dziąseł

Palenie papierosów jest również związane z większym ryzykiem chorób dziąseł. Dym tytoniowy wpływa na mikrokrążenie krwi w dziąsłach, co może osłabić ich zdolność do zwalczania stanów zapalnych. To z kolei może prowadzić do stanu zapalnego dziąseł, zwanych zapaleniem dziąseł. W zaawansowanych przypadkach może dojść do paradontozy, co jest poważną chorobą dziąseł i tkanki podtrzymującej zęby.

Ryzyko Rozwoju Chorób Nowotworowych

Palenie papierosów wiąże się z większym ryzykiem rozwoju nowotworów jamy ustnej, w tym raka języka, warg, policzków oraz gardła. Substancje chemiczne zawarte w dymie tytoniowym mogą uszkodzić DNA komórek, co sprzyja powstawaniu nowotworów.

Upośledzenie Procesu Gojenia się

Palenie papierosów może również wpłynąć na proces gojenia się po zabiegach stomatologicznych. Osoby palące mogą mieć opóźnioną reakcję na leczenie, takie jak usunięcie zębów czy wszczepienie implantów, ze względu na osłabione krążenie krwi i zmniejszoną zdolność organizmu do regeneracji.

Jak ochronić zęby przed wpływem palenia?

• Zrezygnuj z Palenia. Najlepszym sposobem ochrony zdrowia jamy ustnej i zębów jest całkowita rezygnacja z palenia papierosów. To pozytywnie wpłynie na ogólną jakość życia oraz zdrowie nie tylko jamy ustnej, ale całego organizmu.
• Regularne Wizyty u Dentysty. Regularne kontrole stomatologiczne są kluczowe, zwłaszcza dla palaczy. Dentysta może monitorować stan zdrowia jamy ustnej i wczesne objawy chorób, oraz zaplanować odpowiednie interwencje.
• Dobra Higiena Jamy Ustnej. Codzienne szczotkowanie zębów, nitkowanie oraz stosowanie płynów do płukania jamy ustnej pomoże w utrzymaniu zdrowia zębów i dziąseł.
• Zdrowa Dieta. Włączenie do diety pokarmów bogatych w witaminy i minerały wspierające zdrowie zębów, jak owoce, warzywa i produkty pełnoziarniste, może pomóc w utrzymaniu optymalnej kondycji jamy ustnej.

Wpływ spożycia cukrów na zdrowie jamy ustnej i zęby jest tematem, który zasługuje na naszą uwagę. Dieta bogata w cukry może mieć negatywne skutki dla naszych zębów, prowadząc do próchnicy i innych schorzeń. W tym artykule przyjrzymy się, dlaczego cukry są problematyczne dla zdrowia jamy ustnej oraz jak można zmniejszyć ich wpływ na nasze zęby.

Cukry a próchnica

Cukry odgrywają kluczową rolę w rozwoju próchnicy. Bakterie naturalnie występujące w jamie ustnej przetwarzają cukry zawarte w pożywieniu na kwas. Ten kwas jest szkodliwy dla szkliwa zębów, ponieważ prowadzi do demineralizacji, czyli utraty minerałów z powierzchni zębów. Jeśli proces ten nie zostanie zatrzymany, może prowadzić do utworzenia ubytków, czyli próchnicy.

Rodzaje cukrów i ich wpływ

Nie wszystkie cukry mają jednak taki sam wpływ na zdrowie jamy ustnej. Cukry proste, takie jak glukoza i fruktoza, są łatwo przyswajalne przez bakterie, co zwiększa ryzyko powstania kwasu. Cukry złożone, obecne w produktach pełnoziarnistych i warzywach, są mniej szkodliwe, ponieważ trawią się wolniej i nie stwarzają tak dogodnego środowiska dla bakterii próchnicotwórczych.

Sposoby na ograniczenie wpływu cukru na zęby

Ograniczenie Spożycia Cukrów: Redukcja spożycia produktów bogatych w cukry prostych, takich jak słodycze, napoje gazowane i słodzone soki, znacznie zmniejsza ryzyko wystąpienia próchnicy.
Regularne Mycie Zębów: Regularne mycie zębów pastą z fluorem po posiłkach pomaga w usuwaniu resztek pokarmowych i kwasów z powierzchni zębów.
Unikanie Spożywania Przed Snem: Spożywanie cukrów przed snem, zwłaszcza bezpośrednio przed pójściem spać, daje bakteriom więcej czasu na wytwarzanie kwasów.
Świadome Wybory Żywieniowe: Wybierajmy produkty bogate w błonnik, witaminy i minerały, które wspierają zdrowie jamy ustnej.
Przekąski Zdrowe dla Zębów: Włączmy do diety przekąski takie jak marchewka, seler, jabłka czy orzechy, które sprzyjają naturalnemu oczyszczaniu zębów.

Próchnica jest powszechnym problemem zdrowia jamy ustnej, który może prowadzić do poważnych komplikacji, jeśli nie zostanie odpowiednio leczony i zapobiegany. W tym artykule przyjrzymy się, czym jest próchnica, jakie są jej przyczyny, jak można ją leczyć oraz jakie skuteczne kroki podjąć, aby uniknąć jej wystąpienia.

Czym jest próchnica?

Próchnica to choroba związana z demineralizacją szkliwa i tworzeniem się ubytków w strukturze zęba. Powstaje w wyniku działania kwasów wytworzonych przez bakterie, które żyją w płytkiej bakteryjnej na powierzchni zębów.

Przyczyny powstawania próchnicy

a. Nieprawidłowa higiena jamy ustnej: Brak regularnego mycia zębów oraz niewłaściwa technika szczotkowania i nitkowania mogą sprzyjać rozwojowi próchnicy.

b. Dieta bogata w cukry: Spożywanie dużej ilości pokarmów i napojów zawierających cukry może dostarczać bakteriom pożywienia, co prowadzi do produkcji kwasów niszczących szkliwo.

c. Brak fluoru: Fluor pomaga w remineralizacji szkliwa i zapobieganiu próchnicy. Brak wystarczającej ilości fluoru może osłabić ochronę zębów.

Leczenie próchnicy

a. Plomby: W przypadku mniejszych ubytków, stomatolog może zastosować plombę, aby przywrócić funkcję i wygląd zęba.

b. Korony: W przypadku większych uszkodzeń, korona może być konieczna do ochrony i przywrócenia struktury zęba.

c. Endodoncja: Gdy próchnica dotrze do miazgi (nerwu), konieczne może być leczenie endodontyczne, czyli popularnie zwane leczenie kanałowe.

Sposoby zapobiegania próchnicy

a. Regularna higiena jamy ustnej: Mycie zębów co najmniej 2 razy dziennie, używanie nici dentystycznej i płynu do płukania ust.

b. Zdrowa dieta: Ograniczenie spożycia cukrów prostych oraz picie wody zamiast słodkich napojów.

c. Fluor: Używanie pasty do zębów z fluoru oraz płukania ust zawierającego fluor.

d. Regularne wizyty u stomatologa: Regularne kontrole u dentysty pozwalają wychwycić i leczyć problemy w początkowej fazie.

Podsumowanie

Dbanie o higienę jamy ustnej jest kluczowe dla utrzymania zdrowych zębów i dziąseł. Prawidłowe mycie zębów to fundamentalna czynność, która nie tylko pomaga w zachowaniu estetycznego uśmiechu, ale także zapobiega wielu problemom związanym z jamą ustną. W tym artykule omówimy krok po kroku, jak prawidłowo myć zęby, aby osiągnąć najlepsze efekty i cieszyć się długotrwałym zdrowiem jamy ustnej.

Wybór odpowiedniej szczoteczki do zębów

Przed rozpoczęciem mycia zębów ważne jest wybranie odpowiedniej szczoteczki. Należy zwrócić uwagę na miękkość włosia, aby uniknąć uszkodzenia szkliwa czy dziąseł. Wybór między manualną a elektryczną szczoteczką zależy od preferencji, jednak obie opcje są skuteczne, o ile używane są prawidłowo.

Pasta do zębów z fluorem

Przy wyborze pasty do zębów warto zwrócić uwagę na zawartość fluoru. Fluor wspomaga remineralizację szkliwa, wzmacniając je i chroniąc przed próchnicą. Niewielka ilość pasty (rozmiar ziarnka grochu) jest wystarczająca.

Technika szczotkowania

a. Ustawienie kąta: Trzymając szczoteczkę pod kątem około 45 stopni do linii dziąseł, delikatnie szczotkuj zęby ruchami pulsacyjnymi. b. Ruchy pionowe i poziome: Pamiętaj o wykonywaniu ruchów pionowych i poziomych, aby dokładnie oczyścić wszystkie powierzchnie zębów. c. Język i podniebienie: Nie zapomnij o delikatnym szczotkowaniu języka i podniebienia, aby usunąć bakterie odpowiedzialne za nieświeży oddech.

Czas mycia zębów

Czas trwania mycia zębów to kluczowy aspekt. Zaleca się mycie przez co najmniej 2 minuty, aby zapewnić dokładne usunięcie płytki bakteryjnej i resztek pokarmowych.

Nitkowanie i płukanie jamy ustnej

Po szczotkowaniu zębów warto skorzystać z nici dentystycznej, aby oczyścić przestrzenie międzyzębowe, gdzie szczoteczka może mieć trudności z dotarciem. Następnie płucz jamę ustną płynem do płukania ust o działaniu antyseptycznym.

Regularność mycia

Zachowanie regularności w myciu zębów jest kluczowe. Należy myć zęby co najmniej 2 razy dziennie – rano po śniadaniu i wieczorem przed snem. Unikaj mycia zaraz po spożyciu kwasowych pokarmów, ponieważ kwasy mogą osłabić szkliwo.

Jakiś czas temu pisaliśmy o płytce nazębnej i o tym jak z nią walczyć. Dzisiaj o zjawisku często mylonym z płytką nazębną i metodach jego usuwania.

Tak więc będziemy dzisiaj mówili o kamieniu nazębnym. Kamień nazębny – po łacinie calculus to rodzaj złogu – zazwyczaj kruchego, który odkłada się na zębach. Jak powstaje? Na skutek połączenia 2 pierwiastków: wapnia i fosforanu. Kiedy kryształki fosforanu stwardnieją powstaje kamień nazębny. Przylega on ściśle do zębów i może być usunięty jedynie przez stomatologa. Nie próbujmy tego robić samodzielnie gdyż narażamy zęby na uszkodzenie szkliwa, a poza tym jest to dosyć trudna operacja. Sam zabieg dla pacjenta nie musi być przyjemny. Oprócz ciągłego szarpania i „borowania” mogą także boleć podczas dotyku urządzeń niektóre zęby. Ale kamień nazębny usuwać warto. U poszczególnych osób występują znaczne różnice jeśli chodzi o powstawanie kamienia. Zdecydowanie silniejsze tendencje do jego powstawania pojawiają się u ludzi w starszym wieku, tak więc zrozumiałe jest, że wtedy należy bardziej przykładać się do higieny jamy ustnej. W jaki sposób? Możemy używać pasty z zawartością pirofosforanu lub też heksametafosforanu sodu (pirofosforan o zmienionej formule). Pamiętajmy także o tym iż usuwanie kamienia u stomatologa nie powinno odbywać się zbyt często.

Płytka nazębna to temat bardzo często poruszany przez stomatologów oraz producentów wszelkiego rodzaju akcesoriów do dbania o odpowiedni stan jamy ustnej. Czym ona właściwie jest, dlaczego należy się nią przejmować i kiedy się już nią przejmiemy, co należy zrobić?

Płytka nazębna

 Bardzo często płytka nazębna mylona jest z czarnym nalotem na zębach. Taki nalot to nie płytka nazębna, a kamień nazębny. Nie jest to wcale poważny błąd, ponieważ kamień nazębny to efekt pozostawania płytki nazębnej na zębach przez dłuższy czas. Sama płytka nazębna ma najczęściej charakter białego, żółtego lub zupełnie przezroczystego i tylko lekko kremowego nalotu na zębach. Z tego powodu często jest ignorowana, a jeśli wziąć pod uwagę jeszcze fakt, że jej narastanie ma charakter powolny, a wszelkie zmiany chorobowe są stopniowe, można zrozumieć, dlaczego problem ten jest tak często bagatelizowany.

Narastanie płytki nazębnej

Płytka nazębna to pozostałości składników pokarmowych, które zostały zmielone przez zęby i wymieszane ze śliną. Stomatolodzy często zalecają przepłukanie ust po posiłku, jeśli nie ma możliwości umycia zębów pastą i szczotką. Ma to właśnie na celu pozbycie się z ust zawiesiny śliny z resztkami pokarmu, zanim maź ta osiądzie na zębach. Kiedy ta mieszanka dotknie zęba, zaczynamy mówić właśnie o płytce nazębnej.

Sama w sobie płytka nazębna tak naprawdę nie jest groźna. Problemem jest to, że stanowi ona wręcz idealne środowisko dla bakterii, a także zatrzymuje w sobie barwniki pokarmowe. Barwniki to problem typowo estetyczny, z którym będziemy mieć do czynienia zawsze, ale jeśli barwniki tylko przemkną przez usta, nic się nie stanie poważnego. Jeśli jednak zostaną na płytce, zaczną wnikać w ząb i go przebarwiać.

Z kolei bakterie to bakterie – mnożą się, wydzielają kwasy i rozkładają szkliwo zęba. Tak powstaje próchnica. Bez płytki nazębnej trudno jest bakteriom przylegać do zęba. Płytka nazębna jest dla nich jak rusztowanie dla budowlańców.

Usuwanie płytki nazębnej

Choroby zębów = podatność x czas x sprzyjające okoliczności. Płytka nazębna związana jest z drugim i trzecim elementem tego równania. Przede wszystkim z trzecim. Dlatego tak ważne jest jej usuwanie, a im szybciej to zrobimy, tym zdecydowanie lepiej.

Na szczęście walka z płytką nie jest trudna. Na samym początku ma ona postać mazi i nawet silniejszy strumień płynu sobie z nią poradzi. Zazwyczaj jednak konieczna jest szczoteczka do zębów i odpowiednia technika czyszczenia, by została ona odpowiednio wymieciona. Do powierzchni między zębowych przydaje się nitka. Jeśli zastosujemy szczoteczkę, pastę i nitkę w odpowiedni sposób, pozbędziemy się płytki nazębnej. To naprawdę takie proste.

Kiedy jednak damy płytce nazębnej więcej czasu, zacznie się utwardzać i na zębach powstanie swoista skorupka, najczęściej pomiędzy nimi. Zazwyczaj jeszcze na tym etapie można poradzić sobie samodzielnie, ale lepiej jest wybrać się do dentysty, gdzie sam dentysta lub higienistka stomatologiczna przeprowadzą prosty i szybki zabieg, który mechanicznie usunie całą płytkę nazębną i zabezpieczy w ten sposób zęby.

Niektóre z gabinetów stomatologii dziecięcej w Warszawie oferują leczenie zębów za pomocą abrazji powietrznej.

Na czym w skrócie polega ta metoda? Na ścieraniu próchnicy za pomocą piasku, który wylatuje z cieniutkiej dyszy pod dużym ciśnieniem.

Metoda abrazji jest skuteczna przy niewielkich ubytkach. Prekursorami tej metody są Szwedzi. W Polsce jest ona w tej chwili dopiero wprowadzana. Przed wprowadzeniem piasku chory ząb smaruje się specjalnym żelem zwalczającym bakterie i zmiękczającym powierzchnię zęba. Następnie podciśnieniowo zdrapuje chorą tkankę. Czynności te powtarza się wiele razy – tak długo, aż próchnica zostanie usunięta.

Abrazja jest dosyć skuteczną metodą chociaż zabieg trwa długo. Plusem tej metody jest także to, że jest bezbolesna.

Bruksizm to inaczej zgrzytanie zębami. Z angielskiego bruxism – zgrzytać zębami.

Bruksizm to zjawisko, które do naszego słownika problemów medycznych trafiło stosunkowo niedawno, chociaż jako jednostka chorobowa bruksizm jest znany od bardzo dawna. Statystyki pokazują, że bruksizm dotyka około połowy całego dorosłego społeczeństwa oraz nawet jedną trzecią dzieci. Ze względu na swój charakter jest to jednak zjawisko dość trudno do konkretnego zdiagnozowania, a potem samo zwalczanie bruksizmu także nie jest proste. Czym dokładnie jest bruksizm?

Istota bruksizmu

Najprostsza definicja bruksizmu, jaką można podać, to zgrzytanie zębami. Osoby cierpiące na bruksizm mimowolnie pocierają powierzchniami ścierającymi zębów o siebie. Czasami robią to na jawie zgrzytając zębami w wyniku stresu lub poważnego zdenerwowania. W znakomitej większości przypadków bruksizmu jest jednak zjawiskiem zachodzącym w nocy jako efekt działającego na nas przez cały dzień stresu.
Zęby są bardzo twarde. Radzą sobie z naprawdę wielkimi wyzwaniami. Nie ma jednak większego znaczenia, jak twardy jest danym materiał, jeśli jest zderzany z materiałem o identycznej twardości, a tak się dzieje właśnie w przypadku bruksizmu. Zniszczenie powierzchni żujących Pierwszym problemem pojawiającym się w wyniku bruksizmu jest zniszczenie powierzchni żujących zębów. Zjawisko to jest zaproszeniem dla próchnicy, a także zazwyczaj bardzo poważnym defektem estetycznym dla jamy ustnej. Zniszczone powierzchnie mają tendencję do przyjmowania kamienia nazębnego, co sprawia, że powierzchnia zębów, zwłaszcza siekaczy, staje się czarna. Zniszczone szkliwo to zaproszenie dla próchnicy, a więc defekt estetyczny rozchodzi się na cały ząb i dodatkowo znacznie go osłabia.

Uszkodzenia mechaniczne

Zęby są przystosowana głównie do odbierania sił działających na nie pionowo. Bruksizm sprawia, że do sił pionowych dochodzą siły działające na boki. W sytuacjach trudnych może dochodzić do wyłamywania lub łamania zębów. Często bruksizm sprzyja chorobom dziąseł, które powodują ich słabsze osadzenie i ruchomość w dziąśle.

Powikłania bruksizmu

Bruksizm swój szkodliwy wpływ na organizm rozciąga na całą głowę. Pomijając już problemy z bólem zębów, ich estetyką i prawidłowym żuciem, bruksizm zwykle powoduje uszkodzenia stawów żuchwy, co może prowadzić do zmian podobnych do zmian reumatycznych, przewlekłych stanów bólowych i bólu ostrego, zwłaszcza nad ranem, ale także w ciągu dnia. Jest to bardzo nieprzyjemne zwłaszcza w dłuższej perspektywie czasowej. Co więcej, bruksizm powoduje bóle głowy nierzadko mylone z bólami migrenowymi. Nawet u osób nieświadomych bruksizm potrafi powodować poważny spadek jakości życia.

Leczenie bruksizmu

Bruksizm leczy się zazwyczaj poprzez reagowanie na uszkodzenia zębów oraz poprzez próby ograniczenia stresu pacjenta. Mogą to obyć środki farmakologiczne lub psychoterapia. Ważnym elementem walki z bruksizmem jest też zakładanie przez stomatologów specjalnych szyn na zęby, których celem jest wyeliminowanie mechanicznych uszkodzeń powodowanych przez bruksizm. Mimowolność zjawiska jest tutaj niestety poważnym problemem. Nie da się „oduczyć” bruksizmu.

Wizyta u dentysty jest, według sondaży, jednym z najbardziej przerażających przeżyć w życiu, które często staramy się omijać możliwie szerokim łukiem. Jeśli jednak mamy dzieci, nie możemy sobie pozwolić na unikanie dentysty, ponieważ szkodzić będziemy nie tylko sobie, ale także swojemu dziecku. Musimy się z nim wybierać regularnie do dentysty, aby zadbać o jego zęby o najmłodszych lat. Pytanie tylko, jak często należy to robić i kiedy w zasadzie powinniśmy zacząć?

Pierwsza wizyta u dentysty

Zanim zaczniemy się zastanawiać, jak często zgłaszać się z dzieckiem na badania profilaktyczne do dentysty, trzeba ustalić kiedy pojawia się potrzeba pierwszej wizyty. A ta powinna następować naprawdę bardzo wcześnie, ponieważ dobrze jest odwiedzić dentystę już w chwili, kiedy dziecku pojawi się pierwszy ząbek mleczny. Zazwyczaj ma to miejsce w wieku około 6-7 miesięcy.
Nie ważne, że w czasie takiej wizyty dentysta w zasadzie nic nie zrobi, ponieważ tak naprawdę nie ma jeszcze z czym pracować. W tym momencie rodzic powinien się dowiedzieć, w jaki sposób dbać o zęby swojego dziecka i właśnie to jest głównym elementem pierwszej wizyty w gabinecie dentystycznym z maluchem na rękach. Warto podkreślić też to, że zazwyczaj w czasie takiej wizyty dentysta określa, kiedy powinna być następna wizyta i z jaka częstotliwością odwiedzać gabinet w późniejszym czasie. Zakładając jednak, że nie zostało to omówione, zajmijmy się i tą kwestią.

Regularność wizyt

Na początku należy pamiętać, że dodatkowe wizyty powinny się odbywać zawsze wtedy, kiedy tylko podejrzewamy jakiś problem. W najgorszym przypadku stracimy niepotrzebnie dwie godziny na wycieczkę do dentysty z dzieckiem, a zyskamy spokój. Jeśli naprawdę miałoby się coś z dzieckiem dziać złego, taka wizyta może malucha uratować. Najczęściej jednak oczywiście nic złego nie będzie się działo i wszystkie nasze wizyty będą miały charakter czysto profilaktyczny.
Gabinet dentystyczny z dzieckiem powinno się odwiedzać średnio raz na 4-6 miesięcy. Warto jest obserwować zęby swojego dziecka i sprawdzać, czy nie ma na nich jakichś widocznych ubytków i czy na pewno wszystkie pojawiają się w tych miejscach, gdzie powinny. Jeśli nic nas nie niepokoi, nie oznacza to jednak że nie musimy wcale iść do dentysty. Wiele wstępnych oznak problemów jest trudne do rozpoznania dla laika. Zwłaszcza dla osoby, która widzi dziecko na co dzień i się do wszystkiego w naturalny sposób przyzwyczaja. Wizyty kontrolne u dentysty w tym wieku są bardzo ważne także ze względu na zabiegi higieniczne oraz na przyzwyczajanie dziecka do dentysty. Dzisiaj stomatologia już naprawdę nie jest bolesna, chociaż wiele zapachów i odgłosów może być dla dziecka strasznych. Jeśli dziecko od maleńkiego przyzwyczai się do fotela dentystycznego i całego otoczenia stomatologicznego, nie będzie potem żadnych większych problemów. Do tego zabiegi fluoryzacji czy lakowania zębów połączone z usuwaniem kamienia i płytki nazębnej sprawią, że próchnica będzie znacznie mniej prawdopodobna i dzięki temu możliwe będzie uniknięcie we wczesnych latach zjawisk, które trudno dziecku wytłumaczyć w kategoriach bezpieczeństwa, takich jak borowanie zęba.

Szczoteczka do zębów ma duże znaczenie w profilaktyce stomatologicznej. Jest to można powiedzieć podstawowe narzędzie w walce z próchnicą i innymi chorobami nękającymi jamę ustną. Nie słuchajmy bezkrytycznie reklam, które wskazują konkretne modele szczoteczek. Powinniśmy wybrać ją indywidualnie. Przetestujmy osobiście kilka różnych rodzajów, ale nie za dużo, aby nasz zęby zbytnio na tym nie ucierpiały. Czym się kierować podczas wyboru produktu?

ISTOTNYM CZYNNIKIEM JEST TWARDOŚĆ WŁOSIA

Im zdrowsze i bardziej podatne na kamień posiadasz uzębienie tym bardziej odpowiednia będzie dla Ciebie szczoteczka z twardym włosiem. Jeżeli jest odwrotnie używaj raczej miękkiego włosia. Jeśli nie jesteś pewien wybierz szczoteczkę z włosiem miękkim. Są również produkowane szczoteczki z włosiem mieszanym. Być może właśnie taka szczoteczka będzie dla Ciebie idealna. Jeżeli dobieramy szczoteczkę dla naszego dziecka to odpowiednia będzie ta z miękkim włosiem – uzębienie naszych dzieci jest bardziej podatne na podrażnienia.

SZCZOTECZKA ZWYKŁA CZY ELEKTRYCZNA

Ciężko odpowiedzieć na to pytanie – tutaj także wybór jest indywidualny. Jeżeli masz możliwość przetestowania szczoteczki elektrycznej to dobrze jest to zrobić. Pamiętajmy jednak iż wiele jej zalet może uzyskać zwykła szczoteczka jeśli zastosujemy odpowiednią technikę. Chodzi o to, że problem tkwi często nie w szczoteczce do zębów, ale w sposobie jej wykorzystania. Odpowiednie techniki mogą zmienić bardzo dużo. 
Jedno jest pewne – zazwyczaj droższe artykuły są po prostu lepsze - Wniosek? Unikajmy tanich szczoteczek elektrycznych. Natomiast wybór między dobrą szczoteczką tradycyjną, a dobrą (i sporo droższą) szczoteczką elektryczną zależy właściwie tylko i wyłącznie od naszych upodobań.

PAMIĘTAJMY TAKŻE O INNYCH - RÓWNIE WAŻNYCH CZYNNIKACH:

• Istotne jest regularne mycie zębów bez względu na rodzaj szczoteczki jakiej używamy.
• Rozmiar jest bardzo ważny – powinien być dopasowany do wieku, a co za tym idzie do wielkości uzębienia. Dużą szczoteczką trudno będzie dotrzeć we wszystkie zakamarki uzębienia dziecka i odwrotnie – malutka szczoteczka nie poradzi sobie z jamą ustną dorosłego osobnika.
• Przed pierwszym użyciem sparzmy szczoteczkę wrzątkiem. Zabieg ten warto powtarzać co jakiś czas ze względu na bakterie, które się chętnie gnieżdżą we włosiu.
• Wymieniajmy regularnie szczoteczki na nowe. 3 miesiące to okres po którym nawet najlepsza szczoteczka traci swoje właściwości.

Pierwsza wizyta u dentysty to wydarzenie ważne z różnych powodów. Po pierwsze rozpoczynamy ważny dla dziecka cykl odwiedzin, który będzie powtarzany w różnych odstępach czasowych przez całe życie. Po drugie dobrze jest wiedzieć co się wydarzy na pierwszej wizycie, aby móc się do niej przygotować. Zalecamy, aby pierwsza wizyta u stomatologa odbyła się około pierwszego roku życia dziecka. Ale bardzo dobrze będzie jeżeli odwiedzicie nas Państwo już około szóstego miesiąca życia dziecka – by móc zredukować wszystkie możliwe czynniki ryzyka.

Pierwsza wizyta jest wizytą adaptacyjną. Dziecko spędzi trochę czasu na zabawie, pozna gabinet, personel, lekarza. Odbędzie się krótkie badanie ząbków, ewentualnie drobny, komfortowy zabieg. Wtedy też udzielimy Państwu informacji, której potrzebujecie by właściwie zadbać o zdrowy uśmiech waszego potomka. Dzięki wiedzy na temat właściwej higieny i odżywiania można w przyszłości uniknąć wielu przykrych i kosztownych zabiegów. Na zakończenie dziecko otrzyma atrakcyjną nagrodę za współpracę – jako zachętę do kolejnych spotkań.

A oto kilka wytycznych, które należy zapamiętać przed wizytą u dentysty z dzieckiem:

• Dziecko powinno przybyć na wizytę z rodzicem lub opiekunem prawnym. Jeśli możliwe to z książeczką zdrowia.
• Proszę poinformować lekarza o jakichkolwiek (nawet wydawałoby się nieistotnych) problemach zdrowotnych, ostatnio przyjmowanych lekach, reakcjach na leki.
• Dobrze jest jeżeli dziecko będzie ubrane w luźnie, wygodne ubranie.
• Upewnijmy się, czy po przybyciu do gabinetu przed wizytą dziecko skorzystało z łazienki.
• Nakarmijmy maleństwo bezpośrednio przed wizytą, najlepiej przez 2 – 3 godziny podawać tylko płyny.
• Jeżeli od momentu umówienia wizyty dziecko zachorowało i ma gorączkę, przeziębienie lub infekcję – bardzo prosimy o kontakt w celu przełożenia terminu wizyty.
• Podczas zabiegów rodzic lub prawny opiekun powinien pozostać na terenie kliniki.

Przed pierwszą wizytą rodzice powinni zachować spokój, nie ekscytować dziecka unikając takich słów jak strach, igła, ból, wiertło, bać się. Dzieci postrzegają niepokój rodziców, przez co boją się bardziej

Pomoże nam w tym przyjazna terminologia:

zamiast: "badanie" mówmy: Liczenie ząbków

zamiast "borowanie" mówmy: Wyczyścić ząbek

zamiast "wyrywanie" mówmy: Pokiwać ząbek

zamiast "próchnica, ubytek" mówmy: Robaczek cukierkowy

zamiast "syrop" mówmy: Zaczarowany soczek

zamiast "zastrzyk" mówmy: Komarek

Zapraszamy gorąco i życzymy jak najbardziej udanej pierwszej wizyty.

Pasta do zębów przez niektóre osoby traktowana jest w sposób niemal nabożny i potrafią spędzić w sklepie godzinę porównując różne formuły. Na drugim biegunie znajdują się osoby, które jeśli w ogóle, kupują to, co akurat znajduje się w promocji. Wniosek z tego jest bardzo prosty: tak naprawdę bardzo niewiele wiemy o pastach do zębów i najczęściej, nawet jeśli przykładamy się do wyboru, jest on zupełnie przypadkowy. Już na samym wstępie warto podkreślić, że wbrew pozorom, nic złego się tutaj naprawdę nie dzieje, ponieważ dla przeciętnej osoby niemal każdy wybór będzie dobry. Przyjrzyjmy się jednak temu problemowi trochę bliżej.

Czym jest pasta do zębów?

Czym właściwie jest pasta do zębów? Jest to pasta, którą czyścimy zęby, prawda? Zgadza się, ale taka tautologiczna definicja nie przybliża nas do sedna problemu. Dostępna niemal zawsze w tubkach pasta do zębów to produkt, który ma na celu zwalczanie bakterii i mineralizację zębów. Tylko i aż tyle, chociaż oczywiście na rynku znajduje się cała masa past, których możliwości są znacznie większe ze względu na liczne dodatki.

W swojej podstawowej formie pasta do zębów to jednak bardzo prosty produkt, w którym znajduje się kilka naprawdę niewyszukanych składników bakteriobójczych o delikatnym działaniu oraz fluor, który najlepiej stymuluje powtórną mineralizację zębów.

Dodatkowe składniki w pastach

W najprostszej paście do zębów składników aktywnych zwykle nie ma więcej niż 3-4 i są one bardzo proste. Do tego dochodzą jeszcze substancje, dzięki którym pasta się pieni, ładnie układa w tubce i na szczotce, nie psuje się i nie pachnie jak sklep z płynami do podłogi. Gigantyczna różnorodność past do zębów w sklepach związana jest z dodatkami, które sprawiają, że mówimy albo o różnych typach past, pastach specjalistycznych lub pastach dla osób o specjalnych potrzebach. Wszystkim takie pasty wrzucimy tutaj do jednego worka, ponieważ często wprowadzane podziały maja charakter czysto marketingowy.

W związku z pojawianiem się w pastach dodatkowych składników możemy mówić m.in. o:

• Pastach ziołowych – z domieszką minimalnych ilości wyciągów z siół o działaniu bakteriobójczym; najczęściej zioła mają jedynie zmienić smak i zapach pasty;
• Pastach miętowych i/lub odświeżających oddech – dodatek mięty oraz podobnych substancji sprawia, że oddech po myciu zębów ładniej pachnie; efekt taki sam, jak miętowa guma do żucia;
• Pastach wybielających – normy bezpieczeństwa nie pozwalają na sprzedawanie realnie wybielających specyfików, przez co w rzeczywistości korzystamy tylko i aż z produktów polerujących zęby dzięki odpowiednim substancjom lub delikatnym granulkom;
• Pasty przeciw próchnicy – czyli najzwyklejsze pasty, bo wszystkie są przeciw próchnicy;
• Pasty dla wrażliwych dziąseł – pasty specjalistyczne z dodatkami stymulującymi gojenie się dziąseł;
• Pasty do zębów wrażliwych – podobne do kategorii powyżej, ponieważ wrażliwość zębów to zwykle problem z dziąsłami;
• Pasty dla dzieci – paty z obniżoną zawartością fluoru, w których często pojawiają się również barwniki oraz substancje smakowe atrakcyjne dla dzieci.